1) Woord 
Een woord dat alleen in het enkelvoud voorkomt. 
Een 'singulare tantum' (meervoud: singularia tantum) is een woord dat (of een woordgroep die) de vormkenmerken van een enkelvoud heeft, terwijl er geen overeenkomstige meervoudige vorm bestaat. De zelfstandige naamwoorden van het Nederlands zijn onder te verdelen in 'telbare' en 'niet-telbare' zelfstandige naamwoorden.